Met behulp van satellietmetingen – waaronder die van het Nederlandse satelliet-instrument TROPOMI - is een team van klimaatonderzoekers er in geslaagd om grote methaanlekken te identificeren aan de westkust van Turkmenistan. Het blijkt in verreweg de meeste gevallen te gaan om niet-functionerende affakkelinstallaties, waardoor enorme hoeveelheden methaan ongehinderd kunnen ontsnappen naar de atmosfeer.
Bron: SRON
Het identificeren van methaanemissies van de olie- en gasindustrie is essentieel om klimaatverandering te kunnen beperken. Methaan is een sterk broeikasgas, dat relatief kort in de atmosfeer aanwezig blijft. Maar het identificeren van specifieke methaanbronnen in de mondiale olie- en gasvelden was tot dusver maar zeer beperkt mogelijk. Door metingen van meerdere satellieten te combineren komt daar nu verandering in.
Over een periode van vier jaar (2017-2020) combineerden de onderzoekers de metingen van TROPOMI – die dagelijks hot spots van de mondiale methaanuitstoot in kaart brengt - met die van satellieten die oorspronkelijk bedoeld zijn om het aardoppervlak in kaart te brengen maar ook in staat zijn gebleken om hele grote methaanlekken te zien. Doordat deze laatste satellieten met een hoge resolutie waarnemen (~20 m) kunnen ze ook de exacte bronnen van de methaanlekken aanwijzen. Zo konden de onderzoekers inzoomen op de olie- en gasvelden aan de kust van Turkmenistan.
Affakkelinstallaties
Het team vond 29 specifieke methaanbronnen (puntbronnen) en bracht daarbij in kaart wanneer deze bronnen actief waren. Door ook naar Landsat-data te kijken konden de onderzoekers vaststellen dat een aantal installaties al tientallen jaren emissies vertonen. De meeste bronnen vonden de onderzoekers in velden waar ruwe olie wordt gewonnen; 24 van deze bronnen zijn niet-functionerende affakkelinstallaties voor vrijkomend methaangas.
De ontdekking en identificatie van deze puntbronnen is een belangrijke stap in het nemen van maatregelen die klimaatverandering moeten beperken, en bewijst dat satellietinstrumenten een belangrijke rol kunnen spelen in het ontdekken en monitoren van de mondiale methaanuitstoot. Het team blijft de methaanlekken de komende tijd monitoren om te zien of er maatregelen worden genomen om de affakkelinstallaties weer te laten functioneren.
Publicatie
De onderzoekers maakten voor hun onderzoek gebruik van metingen van de satellieten Sentinel 5 Precursor/TROPOMI, Sentinel 2, PRISMA, ZY1 AHSI en Landsat. Het artikel Satellites detect abatable super-emissions in one of the world's largest methane hotspot regions verschijnt 1 februari 2022 in Environmental Science & Technology. De auteurs zijn Itziar Irakulis-Loitxate, Luis Guanter, Joannes D. Maasakkers, Daniel Zavala-Araiza en Ilse Aben.
