Een prothese die beter aansluit op de fysieke belastbaarheid van de gebruiker: dat is het doel van het project Personalized Load-Bearing Capacity for Bone-Anchored Lower-Leg Prosthesis Users, ofwel Move2dMax. Het project maakt gebruik van sensortechnologie, data-analyse en biomechanische modellering om de belasting op de prothese nauwkeurig af te stemmen op de individuele gebruiker. Holland High Tech is vanuit het strategisch programma Medische Technologie vanuit de PPS-Innovatieregeling financier van het project, waarvan het Ministerie van Defensie mede-financier is. Universiteit Twente publiceerde er een uitgebreid artikel over in haar eigen TechMed Magazine.
Malte Asseln is universitair docent bij de onderzoeksgroep Biomedical Device Design and Production. Hij richt zich op het verbeteren van protheses en ortheses. Met zijn nieuwe project Move2dMax wil hij het leven van mensen met een amputatie verbeteren door per individu beter te bepalen hoeveel kracht een prothese kan verdragen.
Geamputeerden met een in het bot verankerde beenprothese krijgen meestal te horen dat ze voorzichtig moeten zijn; zet er niet te veel kracht op, anders kan het bot breken, met allerlei extreme problemen tot gevolg. Met andere woorden: doe maar niet te gek met trainen of draag geen zware dingen. Zo komen levens bijna letterlijk tot stilstand; sporters kunnen niet meer sporten, soldaten die hun land gediend hebben zitten voortaan thuis met gevoelens van nutteloosheid.
Individuele berekeningen
Malte Asseln en zijn collega, professor Nico Verdonschot, willen wat veranderen aan deze ‘conservatieve aanpak’. Met een consortium beginnen ze binnenkort aan het verzamelen van data van mensen met een amputatie waarmee ze een algoritme willen maken dat bepaalt hoeveel gewicht iemands prothese kan hebben. "Dat varieert per persoon en hangt onder andere af van leeftijd, botkwaliteit, hoeveel bot geamputeerd is en wat ze ermee willen doen." Met al deze data kan meer gepersonaliseerd advies gegeven worden. "Het laat mensen met een amputatie letterlijk weer tot de max bewegen," zegt Asseln, die zelf door zijn passie voor roeien zag hoe kwetsbaar het menselijk lichaam kan zijn.
De moeilijkheid zit ‘m in het bepalen van de veilige zones. "Je wil weten hoe ver iemand kan gaan, maar mensen niet tot het breekpunt van hun bot pushen." Om die zekerheid te garanderen, werkt het team aan een beveiliging, een apparaat dat als buffer dient tussen de prothese en het bot. "Deze beveiliging breekt als de kracht op het bot een kritiek punt bereikt, waarmee het bot en ankerpunt gespaard worden," legt Asseln uit.
Re-integratie
Het project is een samenwerking met Radboud University Medical Center, het Militair Revalidatie Centrum Aardenburg en TechMed Center. Subsidiënt is Holland High Tech, de topsector die bedrijven, kennisinstituten en overheidsinstanties samenbrengt om maatschappelijke problemen aan te pakken. Het Ministerie van Defensie is mede-financier. "Zij zijn geïnteresseerd in Move2dMax, omdat ze soldaten het best mogelijke herstel willen bieden na een amputatie. En mogelijk zelfs re-integratie in het werk. Ze zijn misschien een been kwijt, maar niet hun leven," besluit Asseln.
Lees het gehele artikel, inclusief foto's, via TechMed Magazine:
Naar het artikel
