Aan meervoudige en gedistribueerde radio-ontvanger systemen, zoals voor robuuste GNSS-ontvangst waarbij storende jammers en spoofers onderdrukt worden, en voor radioastronomie phased-arrays, worden steeds hogere eisen gesteld. Dit heeft te maken met het intensiever gebruik van het radiospectrum, de noodzaak om systemen gevoeliger en meer breedbandig te maken, en tegelijkertijd de energieconsumptie te beperken.
Het doel van dit project is de eigenschappen van een state-of-the-art gedistribueerd radio-ontvanger systeem te bepalen. Op basis van een selectie van elektronische componenten worden diverse architecturen met elkaar vergeleken op basis van systeemgedrag, zoals te bereiken lineairiteit, ruis (systeem gevoeligheid), synchronisatie nauwkeurigheid, energie gebruik, en ITAR-restricties. De kennis die hiermee opgedaan wordt, wordt in de vorm van component en architectuur aanbevelingen teruggekoppeld aan de HTSM micro-elektronica gemeenschap.